Micro-Macro Gevoel
Create A New World!
Ik heb het plaatje hieronder geplaatst omdat ik mij werkelijk diepe zorgen maak over de gezondheid en toekomst van mijn naasten, mijzelf en de hele wereldbevolking. Mijn ongerust gevoel wordt groter als ik over een langere termijn waarneem.
Mocht het zo zijn dat het vaccin werkelijk vernietigende gevolgen heeft, dan gaat dat veel verdriet betekenen voor iedereen in onze samenleving.
Er zijn heel veel reacties gekomen op de post. De reacties liepen zeer uiteen, maar zijn grotendeels tegen de vaccinatie.
Ik zie dat mensen gevoel wegschuiven door de schuld bij de ander te leggen.
Ik zie dat mensen verstijven, omdat ze voelen geen kant op te kunnen met hun gevoel.
Ik zie mensen relativeren door alleen bezig te zijn met positiviteit.
Ik zie mensen dichtslaan uit bezorgdheid voor hun naasten.
Ik zie mensen moedeloos zijn, omdat ze zich niet gehoord voelen.
Ik zie mensen boos zijn en het niet kunnen uiten.
Ik zie mensen die het van de daken zouden willen schreeuwen, maar hun mond houden.
Ik zie mensen die hun kop in het zand steken.
Ik zie mensen bang zijn voor de toekomst.
Voor mij hebben veel van de gedeelde ervaringen te maken met overlevingsmechanismen. We vluchten, vechten of bevriezen. We gaan in verweer en schreeuwen het van de daken, sluiten het buiten onze belevingswereld door de focus eraf te halen of zitten in zak en as.
Dat ik het deelde heeft mensen ruimte gegeven om tot uiting te komen. Door erop te reageren heeft men gevoelens benoemd. Er was herkenning in elkaars ervaring en gevoel. Even mochten al die emoties er wel zijn, stonden mensen er bij stil en gaven ze er uiting aan.
Het raakte mij zeer, omdat ik dit als de belangrijkste sleutel van het leven ervaar. Delen wie je bent en wat je voelt en daarin gehoord worden.
Ik voel in alles dat we in de nabije toekomst te maken krijgen met veel heftigere oplaaiende emoties in ons. Onze overlevingsmechanismen zullen nog stevig op de proef worden gesteld.
Het maken van de noodkreet kwam bij mij voort uit het benoemen van mijn ongerustheid en mijn liefde voor de mens.
Het is in deze tijd een klein gevoel, dat door de omstandigheden van deze tijd snel over het hoofd wordt gezien. We worden zeer afgeleid door de chaos om ons heen.
Als ik zelf dat kleine gevoel negeer, dan heeft dat grote gevolgen voor mij. Daar komen grote gedragsmatige en emotionele scenario’s uit voort. En dan moet ik weer uitpluizen waar het vandaan komt.
Loslaten is voor mij geen optie. Ik probeer mijn hele leven als van alles los te laten, maar steeds weer komt het terug op mijn bord. En de impact lijkt wel steeds steviger.
Liever neem ik elk gevoel serieus. Maakt niet uit of het een positief is of negatief gevoel is. Alle gevoelens zijn namelijk voedend voor mij.
Ik grijp elk gevoel bij de kraag en kijk ze diep in de ogen. Ik neem ze volledig waar. Daar wordt mijn fundament een stuk rijker van.
Ik kan er zelfs van dromen dat de helft van de wereldbevolking dit zou doen.
Mini gevoelens oordeelvrij macro ervaren. Wat zal de wereld dan op een rijk fundament rusten. Mijn hart krijgt hier een brede glimlach van!