HET
Create A New World!
Wat kan HET mij toch bezig houden….
Precies! HET houdt mij bezig. HET gaat maar door. De ene bocht na de andere. HET spint de ene na andere afleiding voor mij. HET projecteert zich via mij naar anderen in mijn omgeving. En zo komt HET ook via de ander weer op mijn bord. En voor ik het weet creëert HET een draaikolk aan impulsen en afleiding waar ik amper nog een uitgang zie. Het voelt alsof HET mijn eigen innerlijke flow weg moffelt in een hoek. Het neemt eigenaarschap van mij. Dat heeft HET namelijk altijd al gedaan. HET hoort erbij, mijn leven lang. HET slaat op zijn manier een brug tussen mij en mijn omgeving. En toont daarin behoorlijke dominantie.
Ik herken HET op verschillende manieren. Het is geen concreet iets of een wezen. Maar het is meer een beweging met een bewustzijn dat overal doorheen loopt. Ik kan het dus ook niet aanwijzen, zo van dat is het. Maar ik herken het in beweging, in sturing en vooral in het deel van mij dat verdwenen is. Gevoelens waar ik ineens niet meer bij kan. Alsof mijn bewustzijn nog maar 1 richting op kan denken en alle andere kanten van mijzelf vervaagd zijn. Ik herken HET dan in die ene richting. Ik herken HET omdat het bepaalt welke ene kant van mij nog maar zichtbaar is.
HET kenmerkt zich in mij door:
Gedachten over andere mensen, liefst oordelend en repeterend
Impulsieve reacties naar anderen waardoor de flow in het gesprek verdwijnt
Terugtrekken uit contact
Gedachten over mijzelf, liefst oordelend en repeterend
Mijzelf opleggen wat ik er allemaal aan kan verbeteren
Het falen daarin bevestigen
Dat weer aanzet tot het denken van vanalles dat niet bijdraagt aan een oplossing
HET is dol op cirkels en waarbij je denkt dat je vooruit gaat, maar uiteindelijk weer terug bent bij af
Maar ik herken HET ook in ontspanning, waarin het mijn gedachten aanzet en de stilte onderbreekt.
Ik heb de laatste tijd flink gestoeid met HET. Geprobeerd HET te observeren, te voelen, een halt toe te roepen, erom heen te gaan. Maar omdat ik HET al mijn hele leven de leiding heb gegeven, is HET best halsstarrig.
Uiteindelijk ben ik een paar dagen helemaal op mijzelf gegaan. Ik voelde dat ik mijn innerlijke systeem moest vertragen. Zodat ik HET ook in vertraging zou brengen. Dieper wegzakken in mijzelf, bewustzijn bij alle handelingen die ik doe. Me afvragen waarom ik doe wat ik doe, of dat is wat ik echt wil of omdat HET mij daarop aanstuurt. In de vertraging gaat dit proces een stuk makkelijker. Met de tv aan of in de supermarkt is dit heel lastig voor mij. Dan valt mijn focus weg, dan komen de prikkels te snel en neemt HET alle ruimte.
Vanmorgen was ik bezig met een klusje in huis. Ik genoot van de rust in mij die de vertraging had opgeleverd. Ik kon voelen dat HET niet meer zo vanzelf de leiding had in mij. Door de vertraging had ik meer de leiding van uit mijn eigen innerlijke wezen. Ik had behoefte aan creativiteit, mooie muziek en fijne open gesprekken. En doordat ik zelf de leiding had, heeft HET een stapje terug gedaan. Heel geleidelijk maar wel bewust.
Ik ervaar HET ook als zo vanzelfsprekend aanwezig, omdat HET er altijd is geweest. Ik heb lang gedacht dat ik HET was. Maar nu ik weer zo aan het stoeien ben geweest, weet ik het zeker.
HET is altijd in mij, maar HET is niet mij. HET pakt de ruimte als die de kans krijgt. Maar als ik waakzaam ben, ontspannen en steeds maar weer afvraag of ik dezelfde beweging ook vanuit mijn hart zou maken … dan krijgt HET geen schijn van kans. Ook niet in de supermarkt. Zo is mijn perspectief op het leven en ook op mijzelf verandert. Dan heeft het leven zoveel mogelijkheden en heb ik alle kansen. Zoveel meer dan IT kan bedenken. Door het contact met mijn diepere zelf voel ik me stabiel en stevig, maar ook vloeiend om elke verbinding te maken zonder mezelf te verliezen aan IT.
Ik zie HET bij iedereen om mij heen. Er zijn mensen die de leiding hebben genomen vanuit zichzelf en er zijn mensen bij wie HET alle ruimte heeft. Maar omdat HET altijd in ons zit heeft iedereen momenten van confrontatie met HET in verschillende maten en manieren. Dat het leven even niet meer zo soepel loopt. Je kunt ontevredenheid, twijfel, weerstand of verdediging voelen.
Maar ik weet nu dat het HET is die zich toont. Dat in ieder mens een heel mooi wezen zit voorbij HET. En als we dat maar in elkaar blijven zien, dan maken we het speelveld van HET een beetje of veel kleiner. Dan kunnen we verbinden met wie we diep van binnen werkelijk zijn.
Vanmorgen tijdens mijn klusje kon ik voelen hoeveel beweging er is in diepe bewustzijnslagen op de aarde. Hoe mooi de toekomst is en hoe mooi de mens is die hierin wakker wordt. Er is iets gigantisch aan de gang momenteel.
Deze waarneming in verbondenheid heeft HET bij mij weggehouden de afgelopen tijd. En ik zie dat overal waar HET de ruimte heeft, men niet waarneemt hoe zeer de wereld aan het veranderen is. Hoe mens en natuur dichter naar elkaar groeien. Hoe de mensen een zelfde kant op bewegen in hun eigen energie, maar op eigen tempo en op eigen wijze.
Het leven zonder HET is prachtig, hier en nu!