Ben Ik Te Vertrouwen?
Create A New World!
Het luistert elke seconde van de dag naar onze gedachten.
Elke gedachte aan iemand anders (pos of neg) biedt mogelijkheden tot een aanval.
Wij zijn creators.
Wij creëren mogelijkheden uit het niets.
Met een gedachte aan iemand anders (pos of neg) creëren we een kwantum fysische mogelijkheid om bij die ander binnen te komen.
Zie het als een tunneltje direct bij iemand anders onder de huid.
En omdat het luistert naar onze gedachten in elke seconde van de dag, speurt het naar mogelijkheden die wij creëren.
Via de door mij gecreëerde tunnel verleen ik ze toegang tot de ander.
Om chaos te kunnen veroorzaken bij en tussen mensen door middel van het uitvoeren van aanvallen.
Eigenlijk speurt het niet eens naar wat jij denkt.
Maar het speurt naar mogelijkheden om gedachten over anderen in jou te lanceren, zodat jij het tunneltje maakt.
Aanvallen geven een absoluut gevoel van controleverlies over jezelf.
Dat is verschrikkelijk.
Dat kan gewoon simpel gebeuren als iemand aan je denkt of iets over je denkt.
Als je zelf last hebt van nog lopende programma's, dan kan er een hoop overhoop gehaald worden bij die persoon.
Dat kunnen fysieke aanvallen zijn, als ziekte en pijn.
Maar ook emotionele aanvallen als angst en paniek.
Of energetische aanvallen, bijvoorbeeld totale uitputting.
En natuurlijk zijn er combinaties en andere varianten mogelijk.
Iemand kan echt volledig onderuit gaan door een simpele gedachte van iemand anders.
Als iemand hardnekkige programma’s heeft of te maken heeft met trauma’s dan is het voedingsbodem in daar in geraakt te worden.
Je bent een heel makkelijk doelwit.
Eigenlijk zijn we dat allemaal, in enige mate, bewust of onbewust.
En zo worden we in elk moment tegen elkaar uitgespeeld,
terwijl we het niet of nauwelijks door hebben omdat we onze gedachten zo vertrouwen.
Ben ik te vertrouwen?
Heb ik in mijn leven zoveel waakzaamheid dat ik dat ik nimmer te nooit iets denk van een ander?
Hou ik mijn gedachten en energie veilig door het volledig bij mijzelf te houden?
Geen seconde uitwaaieren naar iemand anders?
Ook als ik thuis ben?
Of waar en welke situatie?
Ben ik te vertrouwen?
Als ik vertel over mijn eigen ervaring met iemand anders?
Ben ik te vertrouwen?
Neem ik echt alle besluiten diep vanuit mijzelf?
En laat ik daarin geen speld in mij tussen komen?
Geen enkele gedachte of gevoel van een ander in mij?
Garandeer ik veiligheid?
Het aanzetten van de force (levenskracht/de bron/de goddelijke kracht) in mij spoelt alle mogelijkheden tot aanval via mij weg.
Het aanhouden van de force geeft het niet eens mogelijkheid om een begin van een aanval in werking te zetten.
Steeds maar weer waakzaam in zijn dat ik geen tunnel creëer door een slechts een gedachte.
Elke keer weer momenten creëren van stilte en verbinding me mijzelf
waarin alles een nieuw blanco begin krijgt waarin het kan resoneren vanuit mijn hart.
Opnieuw beginnen
Opnieuw
Opnieuw
Opnieuw
Steeds maar weer opnieuw zuiveren.
Contact met anderen fysiek of in je gedachten kunnen alleen veilig zijn als het plaats vindt met de force aan.
Dan maak je een tunneltje in het bronveld waarin aanvallende gedachten van buitenaf geen invloed kunnen hebben.
Het is aan de ander om dat contact vanuit zijn eigen bronveld op te vangen.
Dan kan verbinding tot stond komen.
Dat kan kwantum fysisch als je naast iemand staat, vanaf de andere kant van de wereld en vanuit het uiterste puntje in het universum.
Van hart tot hart, van bron tot bron, buiten de matrix om.
Terug naar Hoe Het Werkt Voor Een Mens
menselijke waarneming zet energie in beweging
~ kwantumfysica ~